Памяць
Памяць -
вечны сябра,
неадступны цень,
непагаслых фарбаў залаты прамень,
закідае невад у мінуласць дзён -
надвячоркаў спевы, шэпты ля вакон.
На чужыя воды, плыні, берагі,
у ліхую водаль, маразы, снягі
цягне, цягне сетку, бачную ледзь-ледзь.
Памяць не нябожчык, і ёй не сатлець.